De administratieve lus biedt dan weer de oplossing voor bepaalde begane onregelmatigheden. Hierdoor moet niet steeds helemaal opnieuw begonnen worden.
Wanneer een van beide situaties zich voordoet, krijgt de bevoegde overheid extra tijd om een beslissing te nemen. De uiterlijke beslissingstermijn wordt in die gevallen namelijk automatisch verlengd.
Tot slot is ook nog een derde mogelijkheid tot verlenging. Ook de zgn. ‘zaak der wegen’ brengt namelijk een verlenging met zich mee.
Maar hoe vaak kan de beslissingstermijn nu eigenlijk worden verlengd? En kan bijvoorbeeld een procedurefout na een gemeenteraadsbesluit nog hersteld worden?
Verlenging in 3 gevallen
Tijdens de gewone vergunningsprocedure kan de beslissingstermijn (van 105 of 120 dagen) worden verlengd. Deze eenmalige verlenging gebeurt automatisch in elk van de volgende 3 gevallen (artikel 32 §2 OVD):
- bij een nieuw openbaar onderzoek door een wijziging aan de vergunningsaanvraag (artikel 30 lid 3 OVD)
- bij de administratieve lus (artikel 13 OVD)
- bij de zgn. ‘zaak der wegen’ (artikel 31 § 1 OVD)
Let wel: in de vereenvoudigde vergunningsprocedure is geen verlenging mogelijk (artikel 46 OVD).
Maar slechts 1 keer
In een recent arrest kwam het aantal mogelijke termijnverlengingen ter sprake (RvVb 6 oktober 2022 nr. A-2223-0103). De Raad oordeelde daarin dat een termijnverlenging maar 1 keer kan. Een tweede wijzigingsverzoek kan met andere woorden niet tot een tweede termijnverlenging leiden.
Goed om te weten
Het arrest in kwestie gaat over de termijnverlenging(en) in laatste administratieve aanleg (artikel 66 §2 OVD). De formulering ervan is nochtans dezelfde als die van eerste administratieve aanleg. Daarvoor gelden dan ook dezelfde conclusies.
Let wel: de Raad sluit in het arrest nog af met een bedenking. Een tweede verlenging is wél mogelijk op vraag van de vergunningsaanvrager. Die verlengingsmogelijk die -maar eenmalig is- is echter wel alleen van toepassing op de beslissingstermijn in laatste administratieve aanleg (artikel 66 §2/1 OVD). In de procedure in eerste administratieve aanleg is niet in een gelijkaardige verlengingsmogelijkheid voorzien.
Meer duiding hierover kan je lezen in de Rechtspraak op Vrijdag: “de (on)gelimiteerde beslissingstermijn”
First come, first served?
De Raad kwam in ieder geval terecht tot de conclusie dat de termijnverlenging(en) niet bedoeld zijn voor meerdere wijzigingsverzoeken. Het decreet is namelijk duidelijk in het ‘eenmalige’ karakter van de verlenging.
Toch blijven enkele vragen tot op vandaag nog steeds onbeantwoord. Een wijzigingsverzoek na wijzigingsverzoek is namelijk niet mogelijk. Maar wat met een wijzigingsverzoek na een lus? Of een administratieve lus naar aanleiding van een zaak der wegen? In de praktijk bestaat hier veel onenigheid over.
Een eerste strekking is namelijk onverbiddelijk. Eenmalig is eenmalig en daar houdt het bij op. Omvat een vergunningsaanvraag bijvoorbeeld de aanleg van een gemeenteweg? Dan is een later(e) wijzigingsverzoek of administratieve lus niet meer mogelijk.
De memorie van toelichting bij het Omgevingsvergunningsdecreet voorziet namelijk een maximale beslissingstermijn van 120 + 60 dagen (Parl.St. Vl. Parl. 2013 – 2014, stuk 2334/1, 13). Hierdoor zou, minstens impliciet, een tweede verlengingsmogelijkheid uitgesloten zijn.
Een tweede strekking heeft meer begrip voor de positie van de vergunningsaanvrager.
Het Omgevingsvergunningsdecreet voorziet namelijk dat een (eenmalige) verlenging mogelijk is in elk van de opgesomde gevallen. Hierdoor zou dan ook een verlenging per hypothese (of per ‘geval’) mogelijk (moeten) zijn.
Deze eerder pragmatische strekking is minstens het overwegen waard. De 3 gevallen die leiden tot een termijnverlenging hebben namelijk allemaal een andere aanleiding:
- Het wijzigingsverzoek moet uitgaan van de vergunningsaanvrager
Zie hierover ook nog de opinie “Geen ambtshalve planaanpassing door de vergunningverlenende overheid mogelijk”
- De administratieve lus wordt daarentegen door de bevoegde overheid toegepast om een begane onregelmatigheid te herstellen
Hierop heeft de vergunningsaanvrager dus in principe geen invloed
- De zaak der wegen is tot slot enkel het gevolg van een bijzondere procedure
Dit valt weliswaar eventueel nog terug te brengen tot ‘de wil’ van de vergunningsaanvrager
Het leidt dan ook tot bizarre situaties wanneer een zaak der wegen tot gevolg heeft dat later in de procedure een begane onregelmatigheid niet meer kan worden hersteld.
Hoe de Raad met deze discussie zal omgaan, is afwachten. Tot dat ogenblik is wel voorzichtigheid geboden. Een onterechte tweede verlenging zou namelijk wel eens verregaande gevolgen kunnen hebben…
Wilt u direct antwoord op uw vragen?
Met een abonnement op Schulinck Omgevingsrecht krijgt u binnen 2 werkdagen een juridisch onderbouwd, praktisch antwoord.
Ontdek het zelf via onze database. Nog geen abonnement? Vraag dan snel een demo aan!