Elke week lichten de juridische experten van Schulinck Omgevingsrecht een interessant arrest binnen het Vlaamse omgevingsrecht toe. Deze week is dat het arrest van 14 juli 2022 met nummer A-2122-0968 waarin de Raad voor Vergunningsbetwistingen enkele belangrijke principes over het zgn. saucissoneren van vergunningsaanvragen en milieueffectbeoordelingen in herinnering brengt.
Een omgevingsvergunningsaanvraag omvat alle onlosmakelijk met elkaar verbonden aspecten van een project (artikel 7 §1 lid 1 OVD). Een vergunningsaanvraag die daartegen zondigt, is onontvankelijk (artikel 7 §1 lid 2 OVD). Met deze beperking in het achterhoofd, mag een vergunningsaanvrager er wel nog voor kiezen om zijn aanvraag op te splitsen in kleinere vergunningsaanvragen. Dat noemt men ‘saucissoneren’.
Zo kan een verkavelaar er bijvoorbeeld voor kiezen om, een verkaveling trapsgewijs te realiseren om de verkoop te vergemakkelijken. Daarbij is het belangrijk dat elk deelproject afzonderlijk alle met onlosmakelaar met elkaar verbonden (deel)aspecten omvat.
Toch mag je bij de opspliting van een project over verschillende vergunningsaanvragen de globale beoordeling van de milieueffecten niet uit het oog verliezen.
Hoewel een aanvraag wel zou kunnen worden opgesplitst, geldt niet hetzelfde voor de milieueffectenbeoordeling. Die laatste moet immers de cumulatieve effecten van de onderscheiden (deel)projecten onderling en ten aanzien van andere projecten beoordelen. Je kan de m.e.r.-regelgeving met andere woorden niet omzeilen door een totaalproject in kleinere (deel)vergunningsaanvragen op te splitsen.
De Raad sluit af met de bedenking of het zorgvuldigheidsbeginsel niet vereist dat de deelprojecten toch via één vergunningsaanvraag worden ingediend en beoordeeld.
Schulinck Omgevingsrecht
Meer informatie over de samenstelling van een vergunningsaanvraag of de beoordeling van milieueffecten vindt u in Schulinck Omgevingsrecht. Nog geen abonnement? Vraag dan zeker een demo aan.